Coaching inde natuur was het thema tijdens de studiedagen in maart en Eevee was mee. Dit thema past helemaal bij mij. Als je oog hebt voor de natuur, is er altijd iets om van te genieten. Zelfs, als gebeurtenissen in je leven, zware zwarte dagen veroorzaken. Vroeger vond ik al dat de natuur er altijd is om je te troosten met mooie lentegroene blaadjes, zomerrode klaprozen, een fris briesje op een warme dag of een prachtige zonsondergang met zo’n mega grote oranje zon. Trouwens oranje is de kleur van vruchtbaarheid, gezondheid en vreugde!
De natuur is een bruikbare en mooie metafoor, om de ups en downs van het leven te plaatsen in het grotere geheel. Er zit troost in het ritme van de seizoenen. Het komen en gaan van de seizoenen maakt ons bewust van de golvende bewegingen in ons eigen leven. Op het ritme van het jaar, leren wij de dans van het leven. Slechte tijden en goede tijden wisselen elkaar af, zoals de lente altijd na de winter verschijnt. Je weet dat de lentezon komt om de winterse kou te vervangen.
In het hier-en-nu kan je niet vastzitten, de tijd gaat vooruit, de dag begint, de avond komt en er volgt altijd weer een nieuwe dag. Het zijn onze gedachten, die in de tijd reizen en vast komen te zitten in het verleden. Er zijn in het leven momenten dat we ons bevinden in kalm water, een stroomversnelling, een waterval of een donkere kolk. Maar net als water blijft ons leven doorstromen.
Terug naar de opleiding, want het doel van mijn blog is tenslotte om jou als lezer mee te nemen in mijn leerervaringen. We hebben tweetal oefeningen gedaan, waarin we symbolen hebben gezocht in de natuur om onze eigen betekenis daaraan te geven. Ik koos een stukje sterrenmos, omdat ik in Frederiksoord altijd met Eevee wandel in het Sterrebos. Ik heb een plek gevonden, net buiten het bewandelde pad en onder een omgevallen boom. De omgevallen boom geeft bescherming op kwetsbare momenten. Buiten het wandelpad, omdat ik het soms nodig heb, om mij los te maken van de gebaande wegen vol groepen met betekenisvolle mensen, om mijn eigen pad te bewandelen. Een moment van bezinning, om los te komen van de regels van de groep. Familie, gezin, vrienden, klasgenoten, collega’s, het zijn allemaal waardevolle groepen die mij steun en veiligheid bieden. Maar bij tijd en wijle heb ik het nodig om mijn eigen kompas te vinden, zodat ik niet ten onder ga aan de groepsdruk en groepsidentiteit. In een groep jezelf blijven is belangrijk voor mij. Herken je dit?
Soms denk ik wel dat ik nergens bij pas, altijd maar anders dan de rest. Anders-zijn verheven tot doel: “niemand gaat mij betrappen op saai of meeloperij!”. Natuurlijk ben ik wel saai op momenten. Natuurlijk is het soms fijn om in pas te lopen met de groep en even je te laten meesleuren in de stroom van het hier-en-nu, zonder je verantwoordelijk te voelen voor de route en het proces. Maar… er is altijd een moment (this also will pass) dat, tijdens het geduldig dobberen iets mijn aandacht opeist. Dat ik denk: “Waar zou die weg, met die mooie bomenlaan naar toe gaan? Ik accepteer mijn nieuwsgierigheid, ik laat de groep los, ik vertrouw op mijn eigen proces en ik besluit opnieuw voor mijn eigen avontuur, ik grijp de kans om te leren en ga de ‘bomenlaan’ van dichtbij te bekijken. Héél mindfulness!
Zo kan een gewone wandeling in de natuur een hele persoonlijk ontdekkingstocht worden”, zolang je aandacht hebt voor het hier-en-nu (mindfulness) en je luistert naar je eigen hart (meditatie), want je hart klopt. Voor mij komt dit allemaal samen tijdens de Mindful Walk cursussen en clinics. Tijdens deze buitengewone wandelingen neem ik je mee en laat ik je door oefenen ervaren op welke manier jij je eigen weg kunt gaan, hoe jij je kunt ontspannen na een drukke dag door terug te gaan naar je eigen kern.
